Osobowość schizoidalna

jaceo

Mam 24 lata, jestem po technikum, nie lubię ludzi, mieszkam z rodzicami [choć ich nie lubię] ze względu na: ciepło, jedzenie, dach nad głową, brak depresji gdy nie muszę pracować przez wiele lat z innymi ludźmi [brak depresji jeśli perspektywa obcowania z innymi ludźmi dziennie przez więcej niż 4h non stop jest dłuższa niż miesiąc czasu]. Jestem przez nich manipulowany, straszony że mam w sobie szatana, że powinienem iść do ludzi i zobaczę jak jest u nich fajnie, nie dociera do nich jak mówię że muszę pracować bez ludzi tylko od czasu do czasu mogę się z nimi spotykać (praca samodzielna bez kontaktu wzrokowego innych ludzi i raz na jakiś czas np. 4h zapisanie projektu czy coś w interesie). Pracowałem w kilku firmach i zawsze się zwalniałem ze względu na ludzi - nikt nie chce ze mną pracować. Nie mam lęków, fobii, paniki mam stoicki spokój, zawsze poważną twarz, nie potrafię się uśmiechać, żartować, ludzie mnie odbierają za jakiegoś aroganckiego i gniewnego człowieka a ja taki nie jestem po prostu tak mi organizm/mózg układa wyraz twarzy, nastawienie itd. Kocham siebie a ludzie mówią najpierw pokochaj siebie by pokochać innych - idioci... Aktualnie pracuje w jakiejś firmie i znowu ludzie mnie w niej nie chcą, śmieją się mi w twarz, nie odpowiadają już nawet cześć, patrząc na mnie machają głową na nie..., obgadują mnie i mobbingują, niektórzy spokojniejsi zalecają dyskretnie bym się zwolnił: "wiesz jak nie chcesz pracować to możesz się zawsze zwolnić, zobacz tamten chłopak już się zwolnił...". Miałem plany, cele, marzenia że po 5 latach pracy w tej firmie kupię sobie działkę bez kredytu i ekokapsułę (10tys zł.)[google: ekokapsuła] Wszystko szlag trafił (znowu!) po starciu ze społeczeństwem, nic im nie zrobiłem po prostu chciałem trochę spokoju a oni mnie uważają za jakiegoś aroganta niechcącego pracować...
Aktualnie jestem na chorobowym i nie chce już tam iść więc będę składał wypowiedzenie. W depresji po tej pracy miałem myśli samobójcze, myśli że wyjdę z domu nigdy nie wrócę i pójdę do lasu wybudować sobie ziemiankę.

Czuję się wszędzie intruzem.

kefir

Witam, witam

To dobrze, że masz cele plany i marzenia nad którymi potrafisz pracować. Trzymaj się ich.

Myślę, że pomogłoby ci mechaniczne nauczenie się lekkiego uśmiechania się i przeprowadzania gadki-szmatki czyli przyjęcie sztucznej fasady która pozwoli ci być w miarę akceptowanym przez ludzi dookoła. Imo znakomita porada - ludzie uwielbiają gadać o sobie, zadawaj im pytania i udawaj że słuchasz odpowiedzi (a najlepiej trochę posłuchaj i zadaj kolejne pytanie odnoszące się do odpowiedzi). Absolutnie nie przyznawaj się do bycia schizoidem, kłam gdzie trzeba. Poradnik interakcji społecznych dla autystyków (łatwo jakiś znaleźć) może się przydać.

Nie musisz od razu stać się imprezowym ekstrawertykiem, wystarczy wskoczyć w dolny zakres "normalnego" introwertyzmu aby wtopić się w tłum.

jaceo

fifikse

Gbur

Cześć,

kefir

Gbur · Wysłany: Wto 3:13, 01 Mar 2016 Temat postu:

[link widoczny dla zalogowanych]